κατι μου θυμιζει αυτο!!!(απο εφημ. ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ Μεσσηνιας)

Κίνημα... μεταφοράς ζώων αδέσποτων στη Γερμανία

ImageΙδιαίτερα σκύλων, με δικαιολογία την εκεί «υιοθεσία» τους από πολίτες

Όταν συζητάμε για τα ζώα είναι όπως όταν συζητάμε για τους ανθρώπους, υποστηρίζεται σε έναν από τους μύθους του Αισώπου. Κι έτσι είναι. Κάποιοι, όμως, από εμάς φαίνεται να μη ενστερνίζονται το παραπάνω γνωμικό, με αποτέλεσμα να υιοθετούν περίεργες πρακτικές, φορώντας, μάλιστα, πολλοί από αυτούς και την… προβιά του φιλόζωου.
Τους τελευταίους μήνες έχει αναπτυχθεί και στη Μεσσηνία ένα… κίνημα συγκέντρωσης αδέσποτων ζώων, ιδιαίτερα σκύλων, για μεταφορά τους σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως τη Γερμανία, με τη δικαιολογία της εκεί «υιοθεσίας» τους από πολίτες.
Μάλιστα, στην εφημερίδα μας έχει φτάσει μεγάλος αριθμός καταγγελιών από πολίτες για το συγκεκριμένο θέμα και διάφορες πληροφορίες για το μέλλον των ζώων που συγκεντρώνονται. Φυσικά, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να ενισχύει τη μία ή την άλλη άποψη. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι δημιουργεί, αν μη τι άλλο, σκεπτικισμό αυτή η ιστορία.
Με αφορμή, λοιπόν, όσα ακούμε από διάφορους για την τύχη των αδέσποτων ζώων που στέλνονται στη Γερμανία, αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο από τη μηνιαία οικολογική εφημερίδα «ΟΙΚΟ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας, το οποίο υπογράφει η Έφη Αξαρλή, με σκοπό να υπάρξει τουλάχιστον ένας προβληματισμός και μια ευαισθητοποίηση γύρω από το συγκεκριμένο θέμα.

Περίεργες πρακτικές υιοθεσίας ζώων
«Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η αθρόα μεταφορά αδέσποτων ζώων (κυρίως σκύλων αλλά και γάτων), από την Ελλάδα σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 8.000 μέχρι και 150.000 αδέσποτα ζώα ετησίως!
Δεν είναι λίγες οι φορές που φιλόζωοι έχουν παρεμποδίσει τη μεταφορά ζώων, αφού έχουν διαπιστώσει πως δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις υιοθεσίας αδέσποτων ζώων –όπως αυτές ορίζονται από τη σχετική νομοθεσία, με συνέπεια να μη διασφαλίζεται, ούτε στο ελάχιστο, η τύχη των ζώων όταν μεταφέρονται εκτός συνόρων!
Εύλογα γεννάται το ερώτημα: Τελικά, πού πάνε τα αδέσποτα; Ποια η κατάληξή τους, όταν δεν είναι καταγεγραμμένα από τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες και όταν δεν υπάρχουν ούτε καν οι υπεύθυνες δηλώσεις των ατόμων που θα τα υιοθετήσουν, οι οποίες να αναφέρουν πως τα συγκεκριμένα ζώα δε θα χρησιμοποιηθούν σε πειράματα; Πόσο φιλοζωική ενέργεια είναι η μαζική μεταφορά τους κάτω από άθλιες συνθήκες;
Ας θυμηθούμε τη μεταφορά αδέσποτων που εμποδίστηκε στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, το 2004, ας θυμηθούμε την κατάσχεση 39 σκυλιών (που είχαν φορτωθεί στην Κέρκυρα), στην Πάδοβα της Ιταλίας τον Απρίλιο του 2006, ας θυμηθούμε τον πρόσφατο εντοπισμό δυο φορτηγών (που είχαν ξεκινήσει από την Κέρκυρα) στην Ανκόνα της Ιταλίας, με προορισμό τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αυτή την περίπτωση, ο μεταφορέας στην αρχή δήλωσε ότι μεταφέρει 45 σκύλους στις νέες τους οικογένειες, αλλά βρέθηκαν 102 σκύλοι (μεταξύ τους και αρκετά κουτάβια), οι οποίοι μεταφέρονταν σε άθλιες συνθήκες, ανάμεσα σε άλογα, με ελλιπή συνοδευτικά έγγραφα, και κατασχέθηκαν από την ιταλική Αστυνομία. Αυτά είναι τα γεγονότα!
Όπως γεγονός είναι ότι όσοι προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την παράνομη μεταφορά αδέσποτων σκύλων σύρθηκαν σε δίκες από αυτούς που (και κατά δήλωσή τους) παρέβησαν τη σχετική νομοθεσία. Όσοι αναρωτήθηκαν για τη σκοπιμότητα της μεταφοράς ζώων στο εξωτερικό και όσοι ζήτησαν να τηρούνται οι νόμοι σε τέτοιες ενέργειες, μηνύθηκαν για συκοφαντική δυσφήμηση των “ελληνικών φιλοζωϊκών σωματείων”! Αναγκάστηκαν να υπερασπιστούν τις απόψεις τους σε αλλεπάλληλες δίκες, οι οποίες αναβάλλονταν διαρκώς, μέχρι την τελική αθώωση των κατηγορουμένων! Το αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο από την οικονομική κατάρρευση και, τελικά, τη φίμωση όσων διαμαρτύρονταν για τη μη τήρηση της νομοθεσίας –όπως έγινε στην περίπτωση του ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΛΟΓΕΙΝ, αλλά και σε αρκετές ακόμα περιπτώσεις μεμονωμένων ατόμων. Αν αυτό δε συνιστά λογοκρισία και παρεμπόδιση της ελεύθερης έκφρασης, τότε οι συγκεκριμένοι όροι έχουν χάσει πλήρως το νόημά τους.
Πολλοί από αυτούς που μεταφέρουν ζώα στο εξωτερικό ισχυρίζονται πως το κάνουν γιατί οι συνθήκες διαβίωσής τους στην Ελλάδα είναι άθλιες. Και προκειμένου να τα σώσουν από τη βαρβαρότητα, παραβαίνουν την, κατά την άποψή τους, “ανεφάρμοστη ισχύουσα νομοθεσία”. Ελπίζουμε να μη βρεθούν αύριο κάποιοι, το ίδιο φιλεύσπλαχνοι, οι οποίοι θα αρπάζουν τα παιδιά των φαναριών, θα τα τσουβαλιάζουν σε κοντέινερ και θα τα στέλνουν για υιοθεσία στο εξωτερικό, προκειμένου να τα σώσουν από την κακομεταχείριση!
Πολλοί από αυτούς που μεταφέρουν ζώα στο εξωτερικό υποστηρίζουν πως οι συνθήκες στις ευρωπαϊκές χώρες είναι “παραδεισένιες”. Θυμίζουμε οτι αναφέρονται σε χώρες που εφαρμόζουν την ευθανασία στα κυνοκομεία τους, χώρες για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία σχετικά με την κατασκευή και εμπορία γούνας από γάτες και σκύλους και έχουν προϊστορία, τόσο στη βαρβαρότητα κατά ζώων, όσο και στη χρησιμοποίησή τους ως πειραματόζωα. Και να υπενθυμίσουμε πως ο ισχυρισμός της αδυναμίας χρησιμοποίησης αδέσποτων για πειραματικούς σκοπούς δεν ευσταθεί, τόσο σύμφωνα με σχετικό πόρισμα Ελλήνων κτηνιάτρων, όσο και με βάση τη λογική. Γιατί αδυνατούμε να αντιληφθούμε τη σημασία της γονιδιακής καθαρότητας σε περιπτώσεις όπου οι δοκιμές αφορούν το τρίχωμα των ζώων (π.χ. σαμπουάν) ή όταν σπάνε τα κόκαλα των σκύλων σε πειράματα σχετικά με κατάγματα ή ακόμα και στις περιπτώσεις όπου τα ζώα χρησιμοποιούνται σε δοκιμές αποτελεσματικότητας όπλων.
Πολλοί από αυτούς που μεταφέρουν ζώα στο εξωτερικό αποδεικνύουν το γεγονός της υιοθεσίας τους από οικογένειες παρουσιάζοντας φωτογραφίες σκύλων σε εσωτερικούς χώρους σπιτιών. Να μας συγχωρέσουν την καχυποψία, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Μεμονωμένες φωτογραφίες σκύλων δεν αποδεικνύουν πως αυτά είναι τα ζώα που μεταφέρθηκαν εκτός Ελλάδος, ούτε αποδεικνύουν πως αυτά είναι όλα τα ζώα. Μόνο η τήρηση των νομικών προϋποθέσεων μπορεί να εξασφαλίσει, σε κάποιον, έστω, περιορισμένο βαθμό τη μεταφορά των ζώων για υιοθεσία».

Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης